نشانه های بروز بیماری در حیوانات خانگی
14 علامت شاخص
1-بروز تغییراتی در دفع
2-حیوانتان بیش از حد آب می خورد
3-بیش از یک بار در طول 12 ساعت استفراغ داشته باشد
4-کمتر از حد معمول می خورند
5-غیر معمول نفس نفس میزنند
6-حیوان شما هوا را لیس میزند
7-بروز برجستگی و برآمدگی روی بدن حیوان
8-هرگونه تغییری در چشم
9-بیش از حد فعال شود
10-بر روی بدن حیوان طاسی و یا دسته های ریزش مو ببینید
11-حیوان بیش از حد خسته و بیحوصله به نظر میرسد
12-حیوان شما نشانه های آشکاری از درد دارد
13-بیشتر از یک روز سرفه کند
14-بروز تغییرات رفتاری چشمگیر
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
وجود خون در مدفوع سگ از بیماری های سگ است که یک علامت هشدار دهنده نیز برای صاحب سگ به شمار میآید. بیشترین عامل مدفوع خونی سگ مربوط به انگلها و کرمها رودهای و یا کرمهای قلاب در دستگاه گوارش این حیوان است.
این عارضه بسیار خطرناک میباشد و در صورت مشاهده این حالت میبایست به سرعت به دامپزشک مراجعه شود و تمامی افراد خانواده به مراقبت از سیستم ایمنی بدنشان بپردازند چرا که بیماری های انگلی به راحتی در جمع خانواده منتشر میشود.
اینها را معمولا با نام هات اسپات (hot spot) میشناسند، اما اصطلاح پزشکیِ این نقاط قرمز متورم که اغلب روی بدن سگها دیده میشود، درماتیت مرطوب حاد (acute moist dermatitis) است؛ یک عفونت پوستی باکتریایی. هر چیزی که آنقدر پوست سگ را تحریک کند که باعث شود آن را بخاراند یا بجود، ممکن است منجر به درد و خارش در نقاط دردناک یا همان هات اسپات بشود. اگر آنها را درمان نکنیم، ممکن است بهسرعت رشد کرده و بزرگتر هم بشوند.
محل این نقاط قرمز و دردناک میتواند در تشخیص علت به دامپزشک کمک کند. برای مثال ککها ممکن است منبع اصلی هات اسپاتها روی لگن باشند، اما هات اسپاتی که در گوش ایجاد میشود، از مشکلات گوش ناشی شده است.
هات اسپات بسته به شدت و درد ناشی از آن، درمانهای مختلفی دارد، ازجمله تراشیدن و تمیزکردن منطقهی تحریکشده، استفاده از آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدالتهاب (NSAIDS)، استروئیدها یا داروهای موضعی.
عفونتهای گوش از رایجترین بیماری سگ ها است. ممکن است این عفونتها دلایل مختلفی داشته باشند؛ ازجمله انواع حساسیت، تخمیر، کِرم گوش، باکتری، رشد مو در عمق کانال گوش و غیره. اینها هم نشانههایی هستند که ممکن است در سگهای مبتلا به عفونت گوش مشاهده شوند:
تکاندادن و چرخاندن مداوم سر؛
بوی خاص گوش؛
خارش شدید؛
عدمتعادل؛
حرکتهای غیرمعمول چشم؛
سرخیِ کانال گوش؛
تورم بخش بیرونیِ گوش؛
ترشحات قهوهای، زرد یا خونی.
در مواجهه با چنین نشانههایی، اگر تصور کردید سگ دچار عفونت گوش است، او را نزد دامپزشک ببرید. در بیشتر موارد، تمیزکردن و درمان کانال گوش فورا عفونت را از بین میبرد. اما برای عفونتهای مزمن یا اگر تکانهای شدید سر باعث پارگی رگ در بخش خارجی گوش شود، ممکن است کار به جراحی هم بکشد.
اگر شما و سگتان اهل پیاده روی و گشتزنی در طبیعت هستید، سعی کنید از ریسک کرم های ریه در منطقه خود آگاهی پیدا کنید. این کرم های انگلی مضر، در ریه و نای میزبان خود جای می گیرند و در همانجا تخم گذاری می کنند. هنگامی که از تخم بیرون آمدند لاروها به سمت راه های تنفسی میزبان هجوم میآورند و منجر به نفس نفس زدن حیوان و عوارض تنفسی برای آن می شوند.
همان طور که می دانید سگ ها هر چیزی را که در مسیرشان باشد می خورند و وقتی که آب یا گوشت مرداری را پیدا کنند آن را میخورند و به این صورت ممکن است که کرم ریه را قورت دهند.
اگر شما این علائم را در سگ خود مشاهده کردید یک دامپزشک می تواند از طریق آزمایش مدفوع، رادیوگرافی سینه با اشعه ایکس ، تشخیص مناسب را انجام داده و یک داروی ضد انگل تجویز کند.
متأسفانه، سرطان یکی از قاتلان یا بیماری های اعضای خانواده خزدار ماست. یکی از بهترین راه ها برای تشخیص سرطان به موقع توجه و تماشای تغیرات روزانه حیوان خانگی شما است .
تماشای تغییرات وزن، آرتروز زخم ها و خونریزی از دهان، بینی و گوش و . همگی جز نشانه هایی هستند که با دیدن آن ها باید به دامپزشک مراجعه کرده و حیوان خود را چکاب کنید . اگر بتوانید این بیماری مهلک را زود تشخیص دهید ، درمان های سرطانی می تواند موفقیت آمیز باشد، بنابراین به طور آشکار درباره ی جوانب مثبت و منفی بیماری حیوان خود با دامپزشک صحبت کنید.
این نوع بیماری سگ ها ویروسی بوده و بسیار مسری است و اغلب در حیواناتی دیده می شود که واکسینه نشده اند.
در دو نوع عفونت روده ای که با اسهال، استفراغ و بی اشتهایی و کاهش وزن حیوان همراه است که قابل درمان می باشد و با واکسیناسیون به موقع قابل پیشگیری نیز می باشد و نوع دیگر آن گرفتگی عضلات قلبی است که به مرگ می انجامد.
این بیماری سگ ها بسیار خطرناک، مسری و کشنده است و معمولاً از طریق آئروسل و یا ترشح عفونت های حیوان منتقل می شود.
واکسن این بیماری در سنین جوانی زده می شود و توله سگ ها بیشتر در معرض خطر این بیماری قرار دارند. دیستمپر با علائم عصبی، تخلیه بینی و تب بالا همراه است و در دراز مدت به تشنج و سخت شدن پاها منجر میشود. میزان مرگ و میر در مبتلایان این نوع بیماری سگ ها بالاست.
ویروس های لیفموسیس تیس Lymphocystis Virus این ویروس در برخی از خانوادههای ماهیها بیماری ایجاد می کند.
ویروس VHS- این ویروس ایجاد بیماری خونریزی عفونی ویروسی می کند. در برخی از گونه های ماهیهای آکواریومی دیده می شود.
ویروس IPN-این ویروس باعث سیاه شدن پانکراس می شود.
ویروس Papilloma- این ویروس سبب ایجاد تومورهای گل کلمی شکل در ماهیها می شود.
اگرجه انواع دیگری از بیماری های ویروسی در ماهیهای شناخته شده است. با وجود این در ماهیهای آکواریومی کار کمتری صورت گرفته است. تعداد کمی از ویروس های بیماری زا در ماهیها شناخته شده اند که میتوان گفت تقریبا همه آنها از ماهیهای تجارتی به ماهیهای زینتی سرایت نموده اند.
اولین ویروسی که در ماهیهای زینتی شناسایی گردید، ویروس مولد بیماری لیفموسیس تیس ((Limphocystis بود. این ویروس و سایر ویروسها، نه شامل قوانین جانورشناسی و نه نامگذاری گیاهی می باشند.
این بیماری حدود 90 سال است که به دلیل اثرات عجیبی که روی سلول زنده میگذارد، شناسایی گردیده است. سلولی که آلوده می شود گاهی ممکن است حجم آن تا 100.000 برابر افزایش یابد. پس از آن زخمهایی ایجاد می شود که ساختار و بافتی شبیه تمشک دارد. این ساختار به دلیل آلوده شدن چندین سلول مجاور هم ایجاد می شود.
بیماری لیمفوسیس تیس با برجستگی های تمشک مانند در نوعی ماهی
این ویروس اولین بار در ماهی سیکلید Cichlasoma synspilum در گوآتمالا پیدا شد. بدون شک وقتی ویروسی در یک ماهی ایجاد بیماری می کند، میتواند ماهیهای دیگر را نیز بیمار کند. آکواریوم دارها بایستی مواظب ایجاد این برجستگی ها در سطح بدن ماهیهای خود باشند.
تاکنون داروی مناسبی برای مداوای بیماریهای ویروسی شناسایی نگردیده است. سلولهای غیرآلوده هم ممکن است دارای ویروس باشند ولی هنوز شرایطی برای نشو و نمای آن ایجاد نگردیده است. به هرحال بایستی در نظر داشت که بیماریهای ویروسی را نمیتوان با دارو مداوا نمود و فقط بایستی با کنترلهای بهداشتی، از آلوده شدن ماهیها جلوگیری نمود.
بیماری های ویروسی ماهی آکواریومی :
ویروسها میکروبهای بسیار ریزی هستند که اندازه آنها کمتر از 0.3 میکرون است. این عوامل بیماری زا، درون سلولهای زنده زندگی می کنند و امکان کشت آنها به گونه ای که برای باکتریها انجام می شود وجود ندارد و تنها میتوان آنها را درون سلولهای زنده کشت داد.
بیماری های ویروسی یکی از بیماری ماهی های آکواریومی هستند. به دلیل اندازه خیلی ریز، امکان دیدن آنها با میکروسکوپهای معمولی وجود ندارد و حتما بایستی آنها را با میکروسکوپهای الکترونیک مشاهده نمود. امکان جداسازی آنها از باکتریها با روش فیلتر کردن مخصوص وجود دارد.
عامل ایجاد این بیماری که از بیماری ماهی های آکواریومی است، پلیستوفورا هایفسوبرای ((Plistophora hyphessobryconis است که نوعی تک یاخته اسپوردار است. این انگل علاوه بر ماهی تترای نئون، گونه های نزدیک به آن را هم آلوده می سازد. انگل در مواردی که بین تارهای عضلانی دیده می شود دارای شکل کروی است و قطر آن حدود 30 میکرون است و گاهی در دسته های 30تایی دیده می شوند.
اگر این انگل پاره شود، داخل آن پر از اسپورهای ریزی است که قطر آنها 5 میکرون است. پس از ترکیده شدن انگل، اسپورها خارج می شوند و به بخشهای دیگر بدن سرایت کرده و آنها را آلوده می سازند.
عامل مولد بیماری ممکن است از بدن ماهی وارد آب شده و از راه دستگاه گوارش، وارد بدن ماهی سالم شده و آن را آلوده سازد. ممکن است تخمدان ماهی نیز آلوده گردد. امکان جابجایی انگل از طریق حمل و نقل به ویژه حمل و نقل انواع ماهی تترا هم وجود دارد.
در ماهی تترای نئون آلوده ابتدا بدن کمرنگ می شود و در ناحیه دمی و پشت ماهی لکه های روشن یا سفید ظاهر شده و ممکن است نوار قرمز روی بدن آن کلا ناپدید شود.
ماهی آلوده اگر در شرایط نامناسب نگهداری شود، زخمهای روی بدن آن ممکن است از پوششی کپسول مانند احاطه گردد و ماهی در چنین حالتی ممکن است مدتها به حیات خود ادامه دهد. در شرایط ناسب، پی اچپ بین 5 تا 6 و آب نرم فاقد کلسیم زیادی، عامل بیماری نمی تواند دوام پیدا کند.
در شرایط آب سخت و قلیایی، دوام و ازدیاد عامل بیماری بیشتر می شود. برای مداوای این بیماری، تاکنون داروی خوب و مناسبی شناخته نشده است.
بیماری ماهی آکواریومی ناجور شدن یا خال خالی شدن پوست :
عامل اصلی ایجاد این بیماری که یکی از بیماری ماهی های آکواریومی است، باکتری پسودوموناس فلورسنس Peseudomonas fluorescens است. علامت بالینی آن ایجاد لکه های متمایل به سفید و یا خونین روی بدن ماهی و باله های آن می باشد.
برای مداوای این بیماری ماهی های آکواریومی داروی مناسبی شناخته نشده است. باکتری پسودوموناس می تواند در محیطی که آنتی بیوتیک در آن است زنده بماند. گورامی ها و سایر ماهیهای لابیرنت دار، بیشترین ماهیهایی هستند که به این بیماری مبتلا می شوند. برای مداوای گورامی های بیمار، درجه حرارت بالا (32 درجه سانتیگراد) و حمام آب نمک 5 درصد برای 2 ساعت مناسب می باشد.
بیماری ماهی آکواریومی بیرون زدگی فلس ها Scale protrusion :
این بیماری که یکی از بیماری ماهی های آکواریومی است، به وسیله باکتریهای Bacterium lipidorthosae و Vibrio piscuim ایجاد می شود، گهگاه در ماهیهای آکواریومی آب شیرین دیده می شود. در ماهی آلوده، همه فلسهای بدن شروع به بلند شدن کرده و بیرون زده می شوند.
ماهی بیمار حرکت کند دارد و دفعات تنفس آن زیاد می شود. دم آن حالت فلجی پیدا می کند و ماهی اکثرا در مجاورت سطح آب می ماند.
معالجه این بیماری ماهی های آکواریومی بایستی بلافاصله پس از آغاز ماندن ماهی در سطح آب شروع شود. مداوا را میتوان با حمام تتراسیکلین به نسبت 60 میلیگرم در هر لیتر آب انجام داد ولی ممکن است موثر نباشد.
اگر معالجه با تتراسیکلین جواب مناسب نداد میتوان در هر لیتر آب آکواریوم 150 میلیگرم کریستال دی کرمات پتاسیم و 2 قاشق چایخوری نمک اضافه کرد و مداوا را به مدت دو هفته ادامه داد. پس از آن بایستی آب آکواریوم کاملا عوض شود.
عوامل مختلی ممکن است نقش در آب آوردگی شکم داشته باشند. این بیماری یکی از بیماری ماهی های آکواریومی است. در برخی از ماهیها این بیماری ممکن است عامل ویروسی داشته باشد که معمولا بعداز آلودگی باکتریایی، ماهی را آلوده می سازد.
بطور قاطع نمیتوان گفت که در ماهیهای آکواریومی چه عاملی نقش عمده را در بروز این بیماری دارد. علامت بالینی آن بزرگ شدن شکم و بلند شدن فلسها می باشند. عامل اصلی مولد این بیماری در ماهیهای آکواریومی پسودوموناس پونکتاتا ((Pseudomonas punctate است.
برای مداوای آن میتوان از انواعی از آنتی بیوتیکها مانند پنی سیلین و اورومایسین بصورت حمام استفاده نمود. اورومایسین را میتوان به میزان 250 تا 500 میلیگرم در 5 لیتر آب حل نمود و ماهی را تا حصول حالت مناسب در آن نگه داشت.
بیماری ماهی آکواریومی بیرون زدگی چشم ماهی Exophthalmia :
عوامل گوناگونی ممکن است باعث بیرون زدگی چشم ماهی که یکی از بیماری ماهی های آکواریومی است، گردند که می توانند شامل صدمات مکانیکی، ویژگیهای شیمیایی آب، سل ماهی، کمبود برخی مواد معدنی و یتامین ها و غیره باشند. باتوجه به زیاد بودن عوامل ایجادکننده، مداوای بیماری تاحدودی سخت است، مگر اینکه عامل موثر در به وجود آمدن بیماری شناخته شده باشد.
گاهی بیرون زدگی چشم در حدی است که بیننده فکر می کند چیزی از داخل چشم باعث بیرون زدگی آن شده است. در مواردی که مواد اولیه غذایی یا باکتریها نقش در ایجاد این بیماری ماهی های آکواریومی دارند، معمولا هر دو چشم بیرون زده می شوند ولی گاهی هم ممکن است بیماری تنها در یک چشم دیده شود.
باتوجه به چندگانگی عوامل موثر در بیماری، مداوای آن چندان ساده نیست و تاکنون داروی موثری برای معالجه آن شناخته نشده است.
باکتری ایجادکننده بیماری بیرون زدگی چشم احتمالا گونه ای از جمس پسودوموناس به نام علمی Pesudomonas است که تاکنون برای مداوای آن هم دارو یا آنتی بیوتیکی شناخته نشده است.
علاوه بر این باکتری، ممکن است باکتری های ایکتیوفونوس هم در بروز این بیماری نقش داشته باشند. گاهی این باکتری ها ممکن است تولید حباب هوا در چشم ماهی نمایند که با دقت میتوان آن را تشخیص داد. در هرحال برای مداوای آن هم دارویی مشخص نشده است. بهترین کار این است که ماهی که دچار این بیماری شده است از آکواریوم خارج و معدوم گردد.
بیماری ماهی آکواریومی سل ماهی Tuberculosis:
بیماری سل ماهیها توسط باکتریهای جنس مایکوباکتریوم ((Mycobacterium ایجاد می شود که نزدیکی زیادی با عامل ایجاد سل در انسان دارند. این بیماری اگرچه در طبیعت بین ماهیها خیلی نایاب است ولی در آکواریوم گسترش زیاد دارد.
جالب توجه این که در اکثر ماهیها، در بسیاری از موارد بیماری کشنده ای به حساب نمی آید. اسپورهای باکتری در بدن ماهی بصورت دانه های گره مانند کپسول شده در می آید و تا وقتی که شرایط زیست برای ماهی مناسب می باشد بصورت تمون می ماند.
اگر ماهی به هر دلیل ضعیف شود که عامل آن ممکن است تغییرات ویژگیهای آب و یا بیماری باشد، گرهها شکافته می شوند و باکتریهای حاصله رشدونمو کرده، اثرات بیماری ظاهر می شوند و سرانجام باعث مرگ ماهی می شوند.
کج شدن ستون فقرات ماهی آلوده به بیماری سل
کج شدن ستون فقرات ماهی آلوده به بیماری سل
علائم بالینی آن از دست دادن اشتها، تنبلی، لاغری پیشرونده و در نهایت مرگ و میر است. در ماهی تترا ایجاد لکه های زرد در پایه ساقه دمی، علامت اصلی این بیماری است.
مداوای آن در ماهیها، همانند مداوای بیماری سل در انسان است. داروهای لازم را معمولا آکواریوم فروشیها ندارند و بایستی از رودخانه ها و یا داروخانه های دامپزشکی تهیه گردند. انواع داروهای ایزونیازید ((isoniyazid و ریفامین ((rifampin هر دو برای مداوای این بیماری در ماهیها موثر هستند. ایزونیازید بایستی به میزان 250 میلیگرم به ازاء هر 5 لیتر آب آکواریوم ریخته شود و مداوا یک ماه و ترجیحا دو ماه ادامه یابد.
مداوا را میتوان از راه اضافه کردن ریفامین به غذا هم سرعت بخشید. اگر به غذای ماهی که از جگر گوساله و سریال چاودار درست شده است (عمادیف 1387) به هر 300 گرم آن 50 میلیگرم ریفامین اضافه می شود و غذا منجمد گردد و روزانه به ماهی بیمار داده شود، بیماری سریعتر برطرف می شود. از آنجا که امکان سرایت بیماری سل از ماهی به انسان وجود دارد، بایستی هنگام کار با آکواریوم محتوی ماهی مسئول، دقت کافی به عمل آید تا بریدگی و زخم در دست وجود نداشته باشد.
بیماری ماهی آکواریومی پوسیدگی دم و باله :
این بیماری بین کارشناسان و متخصصین بیماریهای ماهی، نامهای گوناگونی دارد. از آن جمله میتوان به نامهای بیماری مولی سیاه، بیماری قارچی پوست و بیماری قارچی دهان اشاره نمود. اگرچه ظاهرا آن شباهت به بیماریهای قارچی دارد، ولی عامل ایجاد آن قارچ نیست.
پوسیدگی دم و باله
پوسیدگی دم و باله
این بیماری توسط باکتریهای مخاطی و لجن از جمله Flexobacter columnaris ایجاد می شود و عمدتا ماهیهای زنده زا را آلوده می سازد. در ابتدای تاول های سطحی با رنگ آبی متمایل به سفید در اطراف دهان و روی سطح باله ها و بدن به وجود می آید. با پیشرفت بیماری و افزایش باکتریها، در روی بدن خطوط های سفید نخ مانندی ظاهر می شود.
وقتی پوست ماهی آلوده می شود، فلس ها روی قسمت آلوده می افتند. در مواقعی که آلودگی شدید می شود، چند لکه وصله مانند مو مانند روی بدن ماهی را می پوشانند. باله ها بسته و سائیده می شوند و ماهی ضعیف شده و شروع به لرزیدن می کند ودر نهایت می میرد. هرچه زودتر بیماری مورد توجه و مداوا قرار گیرد، بهبودی زودتر و بهتر حاصل می شود. تعویض آب در خیلی موارد ممکن است باعث ضعیف شدن و کاهش مقاومت ماهی در مقابل آلوده شدن به این باکتریها باشد.
داروی مناسب برای مداوای آن فوراناس ((Furanace به میزان 5 میلیگرم به ازاء هر 50 لیتر آب آکواریوم است. اثر دارو در آب پس از 3 روز از بین میرود. مداوا بایستی هر 3 روز یکبار و کلاً 3 مرتبه در عرض 9 روز ادامه یابد. هربار بایستی پیش از دادن دارو، قسمت عمده ای از آب آکواریوم عوض شود.
بیماری ماهی های آکواریومی پوسیدگی باله ها و بدن :
این بیماری که در آن باله ها و بدن پوسیدگی حاصل می کنند، توسط گروهی از آغازیان (Protozoans) مانند گونه های تریکودینا ((Trichodina ایجاد می شود. تشخیص آن از روی لکه های وصله مانند و نامنظم متمایل به سفیدی که روی سر و پشت ماهی آلوده ظاهر می شود، عملی می باشد. وقتی آبششها به شدت آلوده می شوند تنفس تند می شود و ماهی به سطح آب برای گرفتن هوا و تامین اکسیژن می آید. پوسیدگی باله ها ممکن است تا حد ناپدید شدن آنها ادامه یابد.
برای مداوای آن بایستی به همه ماهیهای آکواریوم و یا مخزنی که ماهی آلوده در آن است حمام آب نمک 3 درصد (30 گرم در لیتر) داده شود تا وقتی که ماهیها به حالت آرامش برگردند. بدیهی است ابتدا بایستی روی یکی دو ماهی برای آزمایش زمان ماندگاری در آب نمک آزمایش شود. سپس مداوا برای همه آنها اعمال گردد. انواع گربه ماهیهای آلوده را میتوان در محلول 120 میلیگرم کریستال کی نین ((quinine در هر 5 لیتر آب تا حصول آرامش حمام داد. سپس بایستی کل آکواریوم به مدت 24 ساعت با آب نمک غلیظ ضدعفونی شود.
نگهداری از سگ ، این حیوان باهوش و باوفا یکی از لذت بخش ترین تجربه های زندگیه. اینو هرکس که تاحالا از یه سگ نگهداری کرده، تایید میکنه.
منظور از نگهداری از سگ فقط زنده نگه داشتنش نیست، نگهداری درست از سگ ها یعنی جوری ازشون مراقبت کنیم که بیمار نشن و تا پیری بدنی سالم و عمری مفید داشته باشن.
البته نگهداری از سگ فقط در بیمار نشدن سگ خلاصه نمیشه. کسی که به درستی از یه سگ نگهداری میکنه از اون یه سگ باتربیت و خوش رفتار میسازه که زندگی کنارش برای هر کسی لذت بخش و بدون مشکل هست.
مشکل اونجایی به وجود میاد که ما بدون داشتن اطلاعات کافی درباره نگهداری از سگ ، به مرور مرتکب اشتباهاتی میشیم که باعث میشه در طولانی مدت مشکلات سلامتی یا رفتاری برای سگمون به وجود بیاد.
برای مثال توجه نکردن به بهداشت دهان و دندان در سگ ها، در طولانی مدت منجر به جرم گرفتن دندان ها، عفونت لثه و حتی مشکلات کلیوی و از کار افتادن کلیه های سگ میشه در صورتی که میشد از اول با یک اقدام ساده از این روند پیشگیری کرد.
یا اینکه بخاطر نداشتن اطلاعات از روی دلسوزی رفتارهایی با توله سگمون انجام میدیم که منجر به ایجاد مشکلات رفتاری سگ در بزرگسالی میشن و نگهداری ازش رو سخت و طاقت فرسا میکنن و از بین بردنشون هم خیلی سخت و زمان بر هست.
همیشه شنیدیم که پیشگیری چقدر کم هزینه از درمانه، پس بهتره با به روز کردن علممون از اول جلوی ضرر رو بگیریم.
رعایت مسائل بهداشتی از دو جهت دارای اهمیت است، یکی شادابی و سلامتی حیوان مورد علاقه شما و دیگری، در امان ماندن از مشکلات پیگیریهای درمانی و آزار و اذیتهائی که در این راه گریبانگیر شما و حیوانتان خواهد شد. در این بخش به یکی از مسائلی میپردازیم که عدم رعایت آن همیشه برای حیوانات خانگی نظیر سگ و گربه مشکل آفرین است.
بیماریهای مختلفی پنجهها و ناخنهای این حیوانات را درگیر میکنند که در حقیقت منشاء اصلی شروع آنها، وضع نامناسب و غیر بهداشتی ناخنها است. برای جلوگیری از رشد بیش از حد ناخنها و متعاقب آن بروز مشکلاتی نظیر شکستگی و پیچ خوردگی آنها باید به طور مداوم دست و پای حیوان را از حیث وضعیت ناخنها کنترل کرد. اگر ناخن بیش از حد معمول رشد کرده باشد دچار شکستگی میشود که در این صورت باعث خونریزی، درد شدید و در نهایت لنگش حیوان خواهد شد.
وزن نوزاد سگ ها بستگی به نژاد سگ داره ولی طبق یه قانون کلی میشه گفت در طول هفته اول زندگی یه سگ، وزنش دو تا سه برابر میشه.
افزایش وزن روزانه ۱۰ تا ۱۵% برای توله سگ ها تا ۱ ماهگی کاملا نرمال و طبیعی هست.
توله سگ های نوزادی که روزانه کمتر از این میزان وزن اضافه کنن، ممکنه زنده نمونن.
توله سگ های چند روزه به بیماری بسیار حساس هستن پس توجه به نشانه های بیماری در سگ و مراجعه سریع به دامپزشک در دوران تولگی بسیار مهم است.
بی اشتهایی
عدم افزایش وزن مناسب
استفراغ
اسهال
سختی در تنفس
سرفه یا صدای تنفسی
ناله کردن مداوم
رنگ پریده شدن لثه ها
ترشح از چشم یا ملتهب شدن چشم
ترشح از بینی
عدم دفع ادرار یا مدفوع
توله سگ های چند روزه به بیماری بسیار حساس هستن پس توجه به نشانه های بیماری در سگ و مراجعه سریع به دامپزشک در دوران تولگی بسیار مهم است.
بی اشتهایی
عدم افزایش وزن مناسب
استفراغ
اسهال
سختی در تنفس
سرفه یا صدای تنفسی
ناله کردن مداوم
رنگ پریده شدن لثه ها
ترشح از چشم یا ملتهب شدن چشم
ترشح از بینی
عدم دفع ادرار یا مدفوع
اگر توله ها رو صحیح و سالم بزرگ کردین، پیشنهاد میکنم در ۱ و نیم ماهگی برای اولین بار به کلینیک دامپزشکی ببرینشون.
دامپزشک به توله سگ شما قرص ضد انگل میده و از نظر فیزیکی معاینه اش میکنه.
علائم خطرناک بیماری که د رصورت مشاهدشون باید سریعا به دامپزشک مراجعه کنین.
گربهها زود حوصلهشون سر میره و دوست دارن با چیزهای جدید بازی کنن. به همین دلیل معمولا صاحبان گربه چند نوع اسکرچر خریداری میکنن تا گربهشون در موقعیتهای مختلف بتونه اسکرچ کنه.
اسکرچر آویز همونطور که از اسمش مشخصه برای آویزان کردنه و معمولا از دستگیره در آویزان میشه. این اسکرچرها یه ورقه نسبتا نازک (مقوا، چوب،) هستن که روش با یه لایه کنف پوشیده شده و به شکلهای فانتزی و متنوعی هم در بازار وجود دارن.
مزایا و معایب: این اسکرچرها در مقایسه با اسکرچرهای بالا قیمت خیلی پایین تری دارن، اما به همون نسبت هم عمر و دوام کمتری دارن و بعد از مدتی خراب و غیرقابل استفاده میشن. از طرفی، این اسکرچرها آویزان هستن و بیشتر برای گربههای کوچک مناسبن. با این حال، این اسکرچرها هم برای تنوع و سرگرم کردن گربهها خیلی خوب و کاربردی هستن و در سایت دیجی کالا مدلهای متنوع و بامزهای از اونا وجود داره.
گربهها گاهی هم دوست دارن روی سطوح تخت، افقی یا کمی شیبدار هم اسکرچ کنن و اگه اسکرچر مناسب در دسترسشون نباشه این کار رو روی فرش و موکت انجام میدن! بنابراین لازمه علاوه بر اسکرچرهای عمودی، اسکرچر افقی هم براش تهیه کنید.
البته برای رفع این مشکل خیلی از اسکرچرها دارای دو سطح افقی و عمودی هستن تا نیازهای مختلف گربه رو تامین کنن.
با توجه به اهمیت پوسته تخم مرغ، پژوهش های زیادی در زمینه تاثیر توازن الکترولیت های جیره بر کیفیت پوسته تخم مرغ در مرغ های تخمگذار انجام شده است. کیفیت پوسته تخم مرغ نقش مهمی در تولید تخم مرغ دارد. تشکیل پوسته تخم مرغ در پرندگان تحت تاثیر بالانس اسید و باز خون می باشد چرا که نسبت اسید و باز نقش محدودکننده ایی بر تجمع کربنات کلسیم در پوسته تخم مرغ دارد.
جمعیت فراوان و متنوعی از باکتریها در دستگاه گوارش حیوانات زندگی میکنند و معمولا این باکتری ها رابطه همزیستی با میزبان خود برقرار میسازند. میکروارگانیسم هایی که در دستگاه گوارش تجمع مییابند اهمیت بالایی در وضعیت سلامت میزبان دارند. با این وجود ترکیب میکروفلور دستگاه گوارش و فعالیتهای متابولیکی آنها توسط بسیاری از عوامل تحت تاثیر قرار میگیرد که مهمترین عامل آن تغذیه است. لذا بایستی فورمولاسیون جیره طوری صورت پذیرد که مطلوبترین اثر را در جمعیت می دستگاه گوارش داشته باشد. تغذیه با پروبیوتیکها میتواند به عنوان وسیله ای برای دستیابی به این هدف باشد.
پس از انرژی و پروتئین، فسفر یکی از پرهزینه ترین مواد مغذی جیره میباشد. بخش عمده فسفر موجود در اقلام گیاهی جیره به شکل فیتاتی یا متصل به اسید فیتیک می باشد،
که از قابلیت دسترسی پائینی جهت حیوانات تک معده ایی همانند خوک و طیور برخوردار میباشد. فیتات نه تنها موجب کاهش قابلیت دسترسی فسفر موجود در جیره می شود بلکه با ایجاد اتصالات شیمیایی با سایر مواد مغذی جیره موجب کاهش قابلیت دسترسی آنها نیز می شود. قابلیت جذب فسفر فیتاته برای طیور بسته به سن آنها از 5 تا 60 درصد متغیر میباشد.
واکسیناسیون یک امر بسیار مهم و دقیق در طی پرورش دام و طیور می باشد. این روش یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از بیماری های ویروسی در صنعت پرورش طیور می باشد. واکسیناسیون منجر به فعال شدن سیستم ایمنی پرنده در مقابل بیماری می شود.
برنامه مناسب واکسیناسیون براساس عوامل مختلفی طرح ریزی می شود که این عوامل شامل واکسیناسیون گله مادر، شیوع بیماری در منطقه پرورش، نوع واکسن، هزینه های اجرای واکسیناسیون و . می باشد. تمامی مراحل واکسیناسیون باید با دقت انجام گیرد در نتیجه اهمال در فرآیند نگهداری، حمل و یا تزریق و استفاده از واکسن خسارات اقتصادی به گله وارد می شود.
نور یکی از عوامل مهم در زمینه پرورش و بهبود عملکرد طیور است. در پرورش طیور شاخص نور شامل سه جنبه دوره نوری، شدت نور و طول موج می باشد.
از جنبه های مهم در زمینه رشد سریع و بهبود وزن در مرغان گوشتی علاوه بر جیره های مناسب می توان به برنامه های نوری اشاره کرد. برنامه های نوری متداول در پرورش مرغ گوشتی شامل برنامه نوری مداوم، نوردهی افزایشی و نوردهی متناوب را می توان نام برد.
خوراک طیور بطور متداول به سه شکل آردی، کرامبل و پلت تولید می شود. ویژگی های دان از چالش های مهم پرورش می باشد که می توان به مهم ترین آنها شامل یکناختی دان ها و بافت خوراکی اشاره نمود.
مطالعات بسیاری بر میزان تاثیرات اندازه دان و شکل آنها در طول سالیان گذشته انجام گرفته است که می توان به افزایش خوراک مصرفی، افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل غذایی را در نتیجه مصرف خوراک پلت یا کرامبل اشاره نمود که این اثرات در نتیجه فعالیت کمتر در زمان خوراک خوردن و استراحت بیشتر مربوط دانست.
استفاده از گیاهان دارویی در بسیاری از کشورها گسترش یافته است، گیاهان دارویی دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشند. آنتی اکسیدان ها نقش اساسی در ارتقای سیستم ایمنی و جلوگیری از انواع عفونت ها را دارند.
روغن های فرار استخراج شده از گیاهان دارویی مخلوطی از ترکیبات آروماتیک و مواد فرار مختلف هستند که بسیاری از آنها دارای خاصیت ضدمی می باشند. اجزای اصلی و فعال موجود در این ترکیبات فنول ها و ترپن ها هستند که مکانیسم عمل این ترکیبات صدمه وارد کردن به دیواره لیپوپروتئینی سلول باکتری ها است که منجر به نشت و کاهش ترکیبات سیتوپلاسمی می گردد.
بیماری بورس عفونی یا گامبورو یکی از بیماری های مهم و شایع در صنعت طیور می باشد. هدف از پرورش پرندگان صنعتی رسیدن به وزن بالا و تولید تخم مرغ حداکثری به ازای هر واحد مصرف خوراک می باشد.
بین صفات تولیدی و پاسخ ایمنی بدن و مقاومت به بیماری ها همبستگی منفی وجود دارد. این بیماری برای اولین بار در سال 1962 میلادی به عنوان یک بیماری خاص جدید تشریح شد و به علت ضایعات شدیدی که به کلیه های پرندگان وارد میکرد به آن تورم کلیه های پرندگان گفته شد.
برونشیت عفونی طیور یک بیماری حاد ویروسی با واگیری بالا در جوجه ها می باشد که با ضایعات نایی، سرفه و عطسه مشخص می شود.
ویروس برونشیت عفونی می تواند منجر به ضایعات تنفسی، التهابات کلیوی، اختلالات تولیدمثلی و کاهش وزن پرندگان مبتلا شود. با اینحال هیپچکدام از این علائم، مختص به این بیماری نیست و بدین ترتیب برای تشخیص عفونت در گله به تشخیص آزمایشگاهی نیاز است.
عامل بروز بیماری گورم یا استرانگل (strangles) باکتری به نام استرپتوکو اکویی است که در لوزههای اسب جای دارد. باکتری از طریق دام آلوده یا حامل در اثر تماس مستقیم یا غیرمستقیم به دام حساس انتقال مییابد. باکتری از طریق جریان لنف در غدههای لنفاوی تحت فکی و عقب حلقی جایگزین میشود و بعد از آن آبسه تشکیل میشود. این بیماری گسترش جهانی دارد و مسری است.
دام آلوده تا حداقل 4 هفته بعد از آلودگی باکتری را پخش میکند. ات در انتقال آلودگی نقش دارند زیرا از ترشحات آلوده دام تغذیه کرده و باکتری را به میزبان جدید انتقال میدهند.
اسبها در هر سنی ممکن است بیمار شوند ولی بخصوص اسبهای جوان 5-1 سال بیشتر دچار عفونت میشوند اگرچه ایمنی خوبی بعد از عفونت در دام بهبود یافته ایجاد میشود ولی ممکن است اسب دوباره آلوده گردد.
کره اسبهایی که ترشحات بینی آنها آلوده است گاهی در حین خوردن شیر میتوانند غده مادر را آلوده سازنند و در نتیجه باعث بروز ورم گردند.همچنین عفونتهای رحمی در اسب ماده نیز ممکن است اتفاق بیافتد.
در حالت حاد، کمخونی عفونی یا تب مرداب (swamp fever) باعث آسیب شدید گلبولهای قرمز خون و کمخونی میشود. پس از آلوده شدن، اسب میتواند تا پایان عمر ناقل بیماری بوده و تهدیدی برای دیگر اسبها باشد. ویروس میتواند توسط ات خونخوار منتقل شود. درحال حاضر، بیماری کمیاب است، و بیشتر نگهدارندههای اسب ازعواقب خطرناک آن آگاه هستند.
یک آزمایش خون ساده یا آزمایش کوگین (Coggins test: یک آزمایش خون است که آنتیبادیهای آنمی را تشخیص میدهد)، راهی است برای شناسایی اسبهای آلوده. اسبی که آزمایشش مثبت باشد امکان سفر به خارج از کشور را نخواهد داشت و باید برای تمام عمرش در قرنطینه بهسر برد. برای اسبهایی که در مسابقات شرکت میکنند یا به سفرهای خارجی میروند، باید جواب این آزمایشها منفی باشد. اسبها باید سالانه مورد این آزمایش قرار گیرند. این بیماری واکسنی ندارد.
در برخی مزارع پرورش اسب، اسهال کره اسبها بر اثر روتاویروس میتواند بسیار مشکلساز باشد. اسبها به صورت تکی یا گلهای میتوانند درگیر بیماری شوند.
بنابراین مادیانهای باردار باید واکسن عضلانی را در 8، 9 و 10 ماهگی حاملگی دریافت کنند. این اقدام میتواند باعث افزایش میزان ایمونوگلوبولینهای آغوز شود. این واکسنی است که برای موقعیتهای خاص یا مکانهایی استفاده میشود که خطر ابتلا به بیماری بالاست.
بیماری گورم یا استرانگل در اسب میتواند به شدت مسری باشد. استفاده از واکسن عضلانی (IM) و واکسن تنفسی تنها در موقعیتها و مکانهایی که بیماری مشکلساز است، توصیه شده است. واکسن عضلانی شامل 3 تزریق در فاصله 2-4 هفته است، که در 4 ماهگی کرهها شروع شده و در 12 ماهگی یادآور دارد. اگر واکسن تنفسی استفاده میشود، واکسن میتواند در 6-9 ماهگی استفاده شود، که دوره دوم آن 3-4 هفته بعد و دوره سوم آن در 12 ماهگی انجام میشود.
اسبهای بالغ، اگر در موقعیت مکانی باشند که پتانسیل بیماری را دارد، باید سالانه واکسن را دریافت کنند. به مادیانهایی که در مزارع پرخطر زندگی میکنند باید سالانه واکسن زده شود و 4-6 هفته قبل از زایش تزریق واکسن عضلانی انجام شود. به دلیل افزایش احتمال وقوع خونریزی پورپورا ناشی ازپاسخ سیستم ایمنی، اسبهایی که باsurface protein semتیتر s.equi بیشتر از1:1,600 دارند ممکن است نیازی به واکسن نداشته باشند.
بوتولیسم اسبها بیشتر در پهنه اقیانوس اطلس در ایالت متحده دیده شده است، اما در دیگر نقاط جهان نیز گزارش شده است. در ایالت متحده امریکا بیشترین نوع بوتولیسم B و C است، همچنین نوع A نیز در غرب امریکا دیده شده است. اسپورهای کلستریدیوم بوتولیسم در خاک وجود دارند و در برابر نور، خشکی و حرارت مقاوم هستند.
واکسن نوع B در اسبهای جوان ایمنی خوبی ایجاد میکند. اسبهای بالغ و مادیانهایی که در نواحی درمعرض خطر زندگی میکنند ابتدا باید 3 دوره با فاصلههای 30 روزه، و پس از آن به صورت سالانه واکسینه شوند. کرههایی که از مادر واکسینه شده در مناطق پرخطر به دنیا میآیند باید در 2، 3 و 4 ماهگی واکسینه شوند، زیرا ایمنی مادرزادی معمولاً اتفاق نمیافتد. کرههای متولد شده از ماد واکسینه نشده نیز باید در 2، 4 و 8 هفتگی واکسینه شوند. استفاده از واکسن نوع B در مناطقی که بیماری نوع C وجود دارد نتایج نامعلومی دارد.
عامل تب اسب پوتوماک (ارلشیوز مونوسیتی اسب، تورم کولون ارلشیایی اسب (Neorickettsia risticii) است. واکسیناسیون در مناطقی که این بیماری بومی است توصیه میشود، مانند: نزدیک نهرهای آب شیرین، رودخانهها، دریاچهها و چراگاههای غرقآبی. یادآوری سالانه واکسن در بهار انجام میشود.
مادیان باردار باید قبل از زایمان واکسن را دریافت کند. با اینکه واکسیناسیون باعث کاهش شدت بیماری خواهد شد اما به نظر میرسد که از سقط جنین در مادیان باردار جلوگیری نمیکند.
نشانههای هاری شامل عدم توانایی در خوردن و آشامیدن و عدم تعادل است. هاری بیماریای کشنده بوده و برای نگهدارنده اسب نیز میتواند خطرساز باشد. راه پیشگیری در اسبها واکسیناسیون است. مادیانها 4-6 هفته قبل از زایمان باید واکسینه شوند.
کرههایی که از مادر واکسینه شده متولد میشوند باید در 6 و 7 ماهگی و پس از آن در 12 ماهگی واکسینه شوند. کرههایی که از مادیان واکسینه نشده به دنیا میآیند باید در 3، 4 و 12 ماهگی واکسینه شوند. همه اسبهای بالغ نیز باید سالانه واکسینه گردند.
آنفلوانزا یکی از دلایل شایع بیماریهای تنفسی ویروسی در اسبهاست و در بین اسبهای حساس بسیار مسری است. ببنابراین، واکسیناسیون برای همه کره اسبها، مادیانها و اسبهایی که به دلیل نمایش، مسابقه یا باربری در معرض بیماری قرار دارند توصیه میشود. کره اسبهای جوان متولد شده از مادیان واکسینه شده، بخاطر وجود آنتیبادیهای مادر در 9، 10 و 12 ماهگی واکسینه شوند.
کرههایی که از مادیانهای واکسینه نشده به دنیا آمدهاند باید زودتر واکسینه شوند. واکسنهای تنفسی نیز میتواند هر 6 ماه برای اسبهای جوان و اسبهای حساس ورزشی 2-4 ساله استفاده شود. توصیه میشود اسبهای ورزشی که در مسابقات سوارکاری با دیگر اسبها در تماس هستند هر 6 ماه واکسینه شوند.
ویروس انسفالیت شرقی در اسب (EEE) شیوع بسیار زیادی دارد، که شامل شرق ایالت متحده امریکا، امریکای مرکزی و جنوبی، و شرق کانادا میباشد. در ایالت متحده امریکا، EEE در اسب ها تقریباً همیشه بدون توجه به درمان، کشنده است. اسبهای مبتلا معمولاً تشنج کرده، به کما رفته و بین 36-48 ساعت میمیرند.
منشا ویروس انسفالیت غربی اسب (WEE)، غرب ایالت متحده امریکاست. در سالهای اخیر، احتمالاً بخاطر برنامه مناسب واکسیناسیون، موردی از WEE گزارش نشده است، این ویروس به اندازه EEE بیماریزا نیست و حیوانات مبتلا به WEE شانس بسیار بیشتری برای درمان دارند. مرگ و میر معمولاً حدود 50% است.
ویروس انسفالیتونزوئلایی اسب (VEE) باعث شیوع بیماریهایی در مکزیک، امریکای مرکزی و جنوبی و گاهی در جنوب ایالت متحده امریکاست. واکسن VEE تک واکسن بوده یا با واکسن های EEE و WEE ترکیب میشود. نیاز این واکسن محدود به اسبهایی است که به این منطقه مسافرت کرده یا در آن زندگی میکنند.
بیماری ویروس نیل غربی (WNV) مانند ویروس انسفالیت به عنوان یک بیماری مشترک شناخته میشود. پرندهها حامل این ویروس هستند که توسط پشهها به انسان و اسب منتقل میشود. شانس بسیار کمی وجود دارد که بیماری از اسب مبتلا منتقل شود. برنامه واکسیناسیون برای مادیانها، کره اسبها و اسبهای بالغ مانند انسفالیت شرقی و غربی است. واکسنهای ترکیبی که شامل EEE، WEE و WNV است، موجود میباشد.
تمام بیماری های پرنده ها ناشی از باکتری و میکروب نیست، هر چند اصلی ترین آنها به علت ویروسهای تا حدی خطرناک ، ایجاد میشود ولی اگر بخواهیم مهمترین عوامل ایجاد بیماری در پرنده ها را طبقه بندی کنیم ، شاید ویروس عامل دوم باشد ، اما اولین آن بهداشت و تغذیه نامناسب است .متاسفانه اکثر افراد تصور می کنند که دادن سبزیجات و میوه به پرنده کافیست ولی عملا این طور نمی باشد. می توان گفت لازم اما کافی نیست علاوه بر ارزن و سبزیجاتی مثل شوید و جعفری و هویج و انواع میوه جات ، پرنده شما به مولتی ویتامین و کلسیم دارویی هم نیازمند است
( دو بار در هفته، هر بار 20 قطره شربت مولتی ویتامین و 10 قطره شربت کلسیم در ظرف آب استاندارد) اگر این نوع تغذیه رعایت شود ، بدن پرنده آنقدر قوی خواهد شد که بیماری ها سریع نتوانند بر او اثر کنند و حتی اگر به بیماری مبتلا گردد خیلی زود بهبود خواهد یافت. نکته دیگر رعایت بهداشت است ؛ برای این منظور توصیه می شود هر هفته قفس را در یک محیط باز و بدون اینکه پرنده ها و لانه تخم خیس شود، با آب (بدون مواد شوینده) و با برسی مثل مسواک ، خوب بشویید و بگذارید کاملا خشک شود.
پرنده بیمار به سرعت قسمت عمده گوشت بدن خود را از دست میدهد.علایم ظاهری این بیماری به صورت افسردگی و بیحالی پرنده ، چشمانی بی فروغ است . گاهی هم حالت لرزیدن دیده می شود. پرنده بیمار با حالتی متشنج خود را به طرف آب و غذا می رساند که این نشان دهنده این است که پرنده دردهای شدید درونی دارد و وقتی از این حالت رها شد به خواب عمیقی فرو میرود.
علت بیماری :
هنوز کاملا مشخص نشده ولی بیشتر علت آنرا در اثر کثیف بودن مواد غذایی و نارسایی آن میدانند.
به طور کلی داروی اختصاصی برای معالجه بیماریهای ویروسی وجود ندارد. پیشگیری به شکل واکسیناسیون ، بهترین روش کنترل بیماری است. برداشت زخم های پوستی و شتشو با جوش شیرین 5 درصد وبرداشت زخم های دیفتریک از مخاطات و مالیدن گلسیرین یده در محل زخم ، شتشوی چشم با یک تا 2 درصد نمک ، مالیدن آنتی بیوتیک های قوی به داخل چشم ، همچنین استفاده از پماد اکسی تتراسیکلین و یا کلراتتراسیکلین چشمی ، به بهبودی چشم کمک می کند که تا یک هفته ممکن است طول بکشد. اگر هجوم خون شدید باشد ، شتشو با چایی پر رنگ با دمای 40 درجه کمک خواهد کرد. بهترین روش پیشگیری ، مایه کوبی در کشاله بال با واکسن استیل است.
آبله غالبا در کشورهای مناطق گرمسیری و معتدل بروز کرده و در کشورهای سردسیر تنها در فصل تابستان شایع و عمدتا به وسیله ات منتقل میگردد. البته پرندگان وحشی نیز در گسترش بیماری نقش دارند. گرچه انتقال بیماری اغلب مستقیم صورت میگیرد ولی گاهی در اثر غذای آلوده نیز امکان سرایت بیماری وجود دارد.
آبله ابتدا پوست و اعضا زیر پوست سر و حفره های مربوطه را آلوده می کند. .ویروس در سلولهای پوست ، رشد نموده و تکثیر می شود. سپس آنها را تخریب کرده ، می ترکاند و در نتیجه ، ترشح لنف را تحریک می کند. زخم های پوست متورم می شوند و حالت تاول به خود می گیرند که به اندازه های مختلف و جدا از هم قرار می گیرند. تاولها پر از مایع و مملو از ویروس می باشند. پس از ترکیدن تاول ها پوست روی آنها زرد رنگ و نکروتیک می گردد. این زخم ها در اثر آلودگی ثانویه متورم و شکل زگیل به خود می گیرند و گاهی نیز زخم ها در اثر آلودگی باکتریها باعث نکروز می گردد.
ترشحات چشمها ، پلکها را بهم می چسباند و پرنده نابینا می شود. گاهی نیز هجوم خون شدید در چشم بوجود می آید. تورم پلک چشم یک حالت پف کرده به چشم میدهد و ترشحات صاف از چشم جاری میگردد.
سالهاست که آبله پرندگان شناخته شده است. در ابتدا آنرا یک بیماری منحصر از سایر بیماریها می دانستند. ملاحظه شده در پرندگانی که به صورت گروهی در یک مکان نگهداری می شوند بیماری بروز می کند. آبله پرندگان شبیه آبله سایر داران و انسان است . مانند آنها زخم هایی ایجاد می کند ولی به انسان و سایر داران سرایت نمی کند.
شدت بیماری بر حسب نوع میزبان متفاوت است. بعضی از آنها در نوع به خصوصی خطرناکتر هستند و در بعضی دیگر حتی قادر به ایجاد بیماری نیستند و یا اگر پرنده ای به آن مبتلا شود در آن امنیت ایجاد می کند. تحریک و تولید آنتی بادی بستگی به نوع ویروس دارد. پرندگانی که به بیماری مبتلا می شوند ، پس از بهبودی ، امنیت دائمی کسب می کنند. بعضی از انواع ، حتی به حالت خفیف بیماری مبتلا می شوند و امنیت بر ضد یک یا چند نوع آبله پیدا می کنند.
در این بیماری پرنده با پرهای پف کرده به گونه ای بی تفاوت در قفس میشینه و سعی در دفع فضله می کنه بدون اون که نتیجه ای بگیره. پرنده رفتاری شبیه به بیماری گرفتگی مجرای تخم گذاری از خودش نشون میده.
از دیگر علائم میتوان به کمی اشتها ، سستی و بیحالی و دفع فضولات با زحمت زیاد همراه با تکان دادن خود و وجود رنگ سیاه در فضولات پرنده و خشک بودن آن اشاره کرد.
چون هیچگونه واکسن موثری علیه کلامیوز وجود ندارد،راه پیشگیری بیماری در طیور براساس پرهیز از قرار گرفتن در معرض آلودگی است.
لوازم و وسایل باید قبل از مصرف تمیز و ضدعفونی شوند. همه ی پرندگان خانواده طوطی سانان برای پیشگیری از پسیتاکوز احتمالی، باید با تتراسایکلین تحت درمان قرار گیرند.
بروز شکل خفیف کلامیدیوز پرندگان به نشانه های خفیفی منتج می گردد که ممکن است تشخیص داده نشود ، یا اینکه ممکن است در این شکل از بیماری نشانه های خفیف تنفسی یا اسهال جلب نظر نماید.
در اشکال شدیدتر بیماری اسهال آبکی مشاهده می شود .عدم تعدل در هنگام راه رفتن یا فلجی زودگذر نیز مشاهده شده است.
اغلب تورم ملتحمه چشم بصورت یک یا دو طرفی ، بیانگر احتمال بیماری کلامیدیوز می باشد .نشانه های دیگری شامل: کز کردن ، لاغری ، اسهال و صداهای تنفسی نیز وجود دارد.
بیماری کلامیدیوز پرندگان یک بیماری عفونی حاد یا مزمن برخی طیور اهلی و بسیاری از پرندگان زینتی ،مهاجر و وحشی می باشد و نشانه های بیماری در پرندگانی که بطور بالینی بیمار می باشند شامل عوارض و جراحات عمومی در دستگاه تنفسی و گوارش می باشد وعفونت مخفی مترین و غالبترین نوع بیماری در پرندگان است.
میزبانان :
کلامیدیوز در پرندگان خانواده طوطی سانان و انسان پسیتاکوز و در سایر خانواده های پرندگان «اورنیتوز» نامیده می شود.
سن ابتلاء :
کلمیدیوز در بسیاری از انواع پرندگان و در سنین مختلف بروز می کند .اغلب موارد حاد بیماری در پرندگان جوان دیده می شود .طوطی ها ،پاراکیت ها و کبوتران بیشتر مبتلا می شوند.
اکثر مرگ و میرها در جوجه کشی قناری می تواند کمبود مواد معدنی و ویتامینها و یا همزمان مصرف کردن این دو و یا به تنهایی مصرف کردن یکی از این دو باشد.
کمبود ویتامین A (رتینول): موجب کوری - نقرس - تلفات جنینی در روزهای اول و دوم رشد جنین بخاطر نارسایی سیستم گردش خون و کاهش میزان خروج جوجه ها از تخم می شود . معمولا علت کمبود این ویتامین ناشی از عدم استفاده از سبزیجات و مصرف غذای کهنه می باشد. اسفناج- هویج-ذرت
کمبود ویتامین D (کلسیفرول) : موجب نرمی استخوان و کج شدن استخوان های بلند ( مثل ساق پا ) , کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنین در اواخر دوران جوجه کشی شود . معمولا به علت عدم دسترسی پرنده به نور آفتاب بروز می کند.
منابع این ویتامین : این ویتامین در روغن ماهی - زرده تخم مرغ - نارنج و نور آفتاب یافت میشود.
کمبود ویتامین E (توکوفرول) : موجب عدم باروری تخمها , ضعف جوجه خارج شده از تخم , مرگ در روزهای اولیه پس از خروج از تخم همراه با خیز زیر پوستی و آتروفی عضلانی می شود . در اثر مصرف دان ها یا مواد چرب اکسید شده بروز می کند.
منابع این ویتامین : این ویتامین در جگر سیاه - زرده تخم مرغ - موز - جوانه گندم - کاهو - کلم - روغن بادام زمینی - کره یافت میشود.
متداول ترین انگل که در انسان خطرساز می باشد توکسوکاراکانیس می باشد. اگر چه مواردی از توکسوکاریازیس گربه ای نیز در انسان دیده می شود ، اما به دلیل عادت رفتاری گربه در دفع مدفوع ، موارد آن نادر است.
انگل از طریق بند ناف یا شیر مادر به توله ها منتقل می شود. لاروها به سرعت در روده توله سگها ، بالغ می شود. وقتی توله سگها به سن سه یا چهار هفتگی می رسند شروع به دفع تعداد زیادی تخم انگل می کنند که از طریق مدفوعشان موجب آلودگی محیط می گردند. تخمها به سرعت تبدیل به لارو عفونی می گردند.
توکسوکاریازیس می تواند منجربه بیماریهای چشمی گردد که درنهایت موجب کوری می گردد. فرم چشمی زمانی ایجاد می گردد که انسان و یا حیوان تخم انگل را ببلعد تخم انگل در داخل روده باز می شود و تبدیل به لارو می شود.
این لارو می تواند با مهاجرت به سایر نقاط بدن از جمله چشم سبب بروز مشکلاتی برای چشم شود که در نهایت منجر به التهاب و زخم شبکیه شود.هر ساله حدود هفتصد نفر از کودکان مبتلا به فرم چشمی توکسوکاریازیس بینایی خود را از دست می دهند.
توکسوکاریازیس یک بیماری انگلی است این انگل از خانواده کرمهای گرد است این انگل در بسیاری از حیوانات از جمله انسان قادر به ایجاد بیماری است در سگ و گربه دو گونه توکسوکارا کتی و توکسوکارا کنیسس می تواند سبب ایجاد بیماری شود. توله سگها از طریق بند ناف در دوران جنینی و نیز خوردن شیر مادر پس از تولد آلوده می گردند .
اما گربه ها فقط از طریق خوردن شیر مادر آلوده می شوند. این انگل نه تنها در سگ و گربه باعث بیماری می گردد ، بلکه مهاجرت لارو انگل در بدن انسان خصوصاً بچه ها ایجاد بیماری می کند.درایلات متحده تخمین زده می شود که سالانه هزار مورد از آلودگی در انسان مشاهده می شود. تذکر: اصولاً موارد توکسوکاریازیس در انسان نادر است.
این بیماری نام های زیادی دارد از جمله، پنومونی افزایش حساسیت، پنومویوزیس و بیماری ریوی در کبوتران. این بیماری در انسانهای که نسبت به پر و یا غبار پر یا کسانی که با کبوتران سرو کار دارند دیده می شود. نشانه های این بیماری ممکن است در دو سال خود را نشان دهند ولی اغلب تا 10 الی 20 سال این نشان ها بارز هستند.
این بیماری به سه شکل حاد، تحت حاد و مزمن دیده می شود. فرم حاد، در اثر استنشاق پر و یا غبار پر ویا در معرض مدفوع پرندگان در مدت 4 ساعت قرار داشتن، بوجود می آید. نشانه های فرم حاد، عطسه، سختی در تنفس، احساس سرما و تب است. اگر فرد از آن موقعیت زود بیرون بیاید، درمان خاصی نمی خواهد و نشانه های بیماری از بین خواهد رفت. در فرم تحت حاد فرد طی مدت زمان بیشتری در معرض موارد آلرژیک قرار دارد. سرفه های خشک و سختی تنفس رو به افزایش خواهد گذاشت. در این فرم نیز اگر فرد از موارد آلرژیک دور شود خود به خود بهبود پیدا خواهد کرد و علائم نیز از بین خواهد رفت. اگر فردی به صورت مداوم با موارد آلرژیک زا سر و کار داشته باشد به فرم مزمن دچار خواهد شد. این فرم دیگر قابل برگشت نیست و علائم آن نیز سختی در تنفس به صورت آشکارا پیش رونده ، عطسه خشک و کاهش وزن می باشد.
عامل این بیماری کلامیدیا پسیتا است و یک باکتری داخل سلولی می باشد. این بیماری در خانواده طوطیان و انسانها سیتاکوزیس نامیده می شود. این بیماری در طوطی سانان تب پاروت هم نامیده می شود.
این بیماری علاوه بر انسانها و پرندگان، در گاوها، گوسفندان و خوک ها هم مشاهده می شود. اکثر انسان های که به این بیماری دچار می شوند، طوطی و یا کبوتر ویا بوقلمون در خانه نگه داری می کنند. این بیماری همچنین از انسانی به انسان دیگر هم منتقل می شود.
بزرگترین گونه ای که توانایی ایجاد بیماری را دارند از انسان و پرنده ها ایجاد شده است. گونه های که در موجوادات دیگر یافت شده است اغلب موجب بیماری نمی شوند.
بیماری های مشترک، بیماری هایی هستند که قابل انتقال بین انسان و حیوانات هستند. بچه های جوان و بزرگسالان پیر و افرادی که دچار فقر ایمنی هستند، بیشتر در معرض این گونه بیماری ها هستند. افرادی که فقر ایمنی دارند مانند کسانی که به بیماری های سرکوبگر ایمنی دچار هستند (ایدز) و یا کسانی که از دارو هایی که باعث ایجاد فقر ایمنی می شود (کورتون ها)، بیماری سرطان و یا کسانی که جنین سقط کرده اند، می باشد.
هر چند لیست تعداد بیماری هایی که مشترک است زیاد می باشد ولی به چند تا از آنهایی که اهمییت بیشتری دارند اکتفا می کنیم:
کلامیدیوز Chlamydiosis، سالمونلا Salmonellosis، کمپیلو باکتر Campylobacteriosis، نیوکاسل New castles، آلوئولیت آلرژیک Allergic Alveolitis ، مایکوباکتریوم Mycobacteriosis (Avian Tuberculosis) ، آنفولانزا Influenza، ژیاردیا Giardia و کریپتوسپوریدیوز Cryptosporidiosis.
این بیماری قابل سرایت به اسب، گاو، خوک و انسان می باشد. دوره کمون بیماری 1 تا 3 روز است. علایم بیماری تب و افزایش بزاق در هنگام غذا خوردن است که به تدریج دانه هایی در سطح زبان و روی لبها ظاهر می شود.
دانه ها طی 48 ساعت پاره شده و تمام سطح زبان و لبها را فرا می گیرد و حیوان از خوراک می افتد. ویروس عامل بیماری از طریق ترشحات آلوده حیوان و گاهی از طریق ات انتقال می یابد. بیماری معمولا" خطرناک نیست و دامهای مبتلا به زودی بهبود حاصل می کنند.
کچلی از بیماریهای قارچی پوستی می باشد که این قارچ به بافتهای پوششی و شاخی و الیاف مو حملخ می کند. در اسبها بیماری با ایجاد لکه های گردی در پوست شروع می شود و پس از چند روز موها فاسد شده و می ریزند.
سطح پوست خاکستری رنگ و شوره های ریزی در پوست ظاهر می شود. سپس پوسته پوسته شده و خارش شدید در حیوان ایجاد می کند. در صورتیکه مراقبتهای لازم انجام شود پس از مدت 25 تا 30 روز بهبود حاصل می شود. در صورتیکه محل کچلی در زیر زین یا تنگ اسب باشد در اثر تحریک بهبودی به تاخیر می افتد و ممکن است به سایر نقاط بدن نیز سرایت کند. بیشتر کچلی های انسان از حیوانات سرایت می کند، به خصوص در نقاط روستایی و جاهاییکه تماس نزدیک با اسب و گاو وجود دارد.
به تدریج که انسان با ابیماریهای باکتریایی، ویروسی و انگلی آشنا و به کشف عامل آنها دست یافت عوامل بیماری زا را در انسان و حیوانات مورد بررسی قرار داد و در همین ارتباط بیماریهای اسب به خصوص بیماریهای مشترک بین اسب و انسان نیز مورد توجه قرار گرفت.
خوشبختانه تعداد بیماریهای مشترک بین انسان و اسب زیاد نیست و ما در اینجا بر حسب اهمیت و به طور مختصر به آنها اشاره می نماییم:
استفراغ مدفوع: اگر چیزی شبیه مدفوع در استفراغ گربه وجود داشته داشته باشد، ممکن است دچار بلانت (ترومای نافذ شکمی) یا از پریتونیت یا انسداد روده شده باشد .
استفراغ خونی: اگر در استفراغ، خونی به رنگ قرمز روشن مشاهده کرده اید، ممکن است نقطه ای در میان دهان و قسمت فوقانی روده کوچک در حال خونریزی باشد . حتی اگر خون متمایل به رنگ قهوه ای باشد، این احتمال را تشدید می کند (رنگ خون به دلیل هضم جزئی تغییر کرده است).
استفراغ پراکنده: به وعده های غذایی مرتبط نیست. استفراغ در گربه در یک دوره زمانی چند روزه تا چند هفته ای اتفاق میافتد. اگر اشتهای گربه هم ضعیف شده باشد مشکوک به بیماری کلیوی و یا یک بیماری مزمن (مثل: گاستریت مزمن، بیماری روده، دیابت و هجوم کرم ها) است. در گربه مسن احتمال بروز تومور روده و معده می رود. ممکن است استفراغ پراکنده، در صورت وجود جسم خارجی در معده هم اتفاق بیافتد.
استفراغ مداوم: اگر استفراغ در گربه به صورت مداوم باشد و ماده ای مانند کف قی می کند. در این صورت نشان دهنده خوردن چمن غذایی فاسد، مو، کاموا و … باشد . در این مورد امکان بروز اسهال عفونی نیز می باشد.
استفراغ جهنده: در این حالت محتویات معده با فشار و بصورت ناگهانی خارج میشوند. این امر نشان دهنده انسداد کامل در قمت فوقانی دستگاه گوارش و یا نشان دهنده بیماری های مغزی ( شامل تومورهای مغزی، ه شدن خون و آنسفالیت ) می باشد.
سیست آرتمیا : که بعد از ایجاد مراحل انکوباسیونی و تولید ناپلیوس، ناپلی تازه تفریخ شده مورد استفاده پست لارو میگو، بچه ماهیان آکواریومی و سایر آبزیان قرار می گیرد.
آرتمیای منجمد و پودر یا پولکی آرتمیا : هم به طور مستقیم مورد تغذیه آبزیان قرار داده می شود و هم در ترکیب جیره غذایی آن ها می تواند لحاظ گردد.
انسایل آرتمیا (Ensile)یا ترشی آرتمیا : که پیش از استفاده باید چندین بار با الک های 100 الی 200 میکرونی شست و شو گردند تا میزان اسیدیته آن از بین برود و در حد pH خنثی دربیاید و سپس مورد استفاده قرار گرفته شود .
میگوی آب شور به عنوان غذا در مزارع پرورش ماهی و میگو استفاده می گردد. غذا های مصنوعی با تنوع فراوان که برای تغذیه آبزیان مختلف به کار می روند به تنهایی قادر به تأمین نیاز مندیهای غذایی آبزیان پرورشی نمی باشند، در حالیکه استفاده از غذای زنده مخصوصا میگوی آب شور یا آرتمیا در تغذیه آبزیان پرورشی ماهیان تزئینی به دلایل زیر اهمیت فراوانی دارد:
مصرف غذای زنده باعث افزایش مقاومت نوزاد ماهی در برابر عوامل بیماری زا و شرایط نامساعد می شود.
ماهیان زینتی تمایل به غذا هایی دارند که درمحیط طبیعی آن ها پیدا می شوند و برخی از آن ها نظیر ماهیان آکواریومی تخم گذار فقط از غذا های زنده و طبیعی استفاده می کنند.
میگوی آب شور به عنوان غذای زنده موجب رشد کافی اندام های جنسی و تسریع در رسیدگی جنسی و افزایش قدرت تولید مثلی یا باروری می شود.
هضم و جذب غذاهای طبیعی آسان تر می باشد و علاوه بر این که بر هضم و جذب غذا های کنسانتره کمک می کند، نیاز های اسید های آمینه، اسید های چرب ضروری و مواد معدنی را به خوبی تأمین می کند و زمینه تجربه شکار را برای بچه ماهی ها فراهم می سازد.
ناپلیوس (Nauplious) آرتمیا، غذای زنده ارزشمندی برای تغذیه لارو ماهی، سخت پوستان و صدف داران است. توانایی ویژه آرتمیا در تشکیل جنین های گاسترولایی به نام سیست، آن را به عنوان یک منبع غذایی آسان و بی دردسر مطرح می سازد. سیست آرتمیا را می توانید در شرایط سرما و خشک به مدت طولانی نگهداری کنید.
در مواقع وم می توانید مقداری از آرتمیا را از سردخانه خارج و با ایجاد شرایط انکوباسیونی، نوزاد خارج شده از تخم را مورد تغذیه آبزیان مختلف قرار دهید. آرتمیا یک موجود فیلتر کننده غیر انتخابی می باشد و ذرات غذایی کمتر از 50 میکرون که شامل باکتریها، فیتو پلانکتونهای کوچک و تک سلولی می باشند را مورد تغذیه قرار می دهد.
بیرون آوردن پرنده از قفس و گردش موجب می شود پرنده نسبت به محیط های نا آشنا در کنار افراد آشنا ترس کمتری داشته باشد. حتی روی دست گرفتن طوطی و بردن او به محل های نزدیک می تواند ترس او را بهبود ببخشد. حتی اگر پرنده از محل زندگی (قفس) خود بیرون نمی آید نیز این کار لازم می باشد. پرنده شما از محیط های جدید لذت می برد، و تجارب پیشرفته ای بدست می آورد و هنگامی که به محل زندگی خود برمیگردد احساس امنیتش نسبت به اطراف بهبود می یابد.
گسترش رابطه به طور مطمئن حتی با یک انسان جدید نیز می تواند یک پرنده ی هراسان را آرامتر سازد و او پس از آن ممکن است اعتماد به نفس بیشتری در کار های خود داشته باشد و از چیزی نترسد.
به خاطر داشته باشید طوطی هایی که دارای اسباب بازی های فراوان برای جویدن می باشند و به جای بازی های فعال و فکری مدت زیادی را به بازی با آن ها می پردازند،
دچار افزایش رفتار های درونگرا و کاهش اعتماد به نفس و فعالیت می گردند و همین نکته یکی از عوامل افزایش وحشت در پرندگان می باشد. به علاوه رژیم غذایی محدود و نامناسب و خواب ناکافی، یا قرار گرفتن در قفس کوچک باعث بازگشت واکنش های ترس می گردد.
طوطی هایی که بارها و بارها پرشان قیچی می گردد، یا طوطی هایی که در تجربه های اول پرواز به موانع محیط اطراف برخورد می کنند، در ذهنشان یک تجربه ی بد از پرواز بوجود می آید و به دلیل همین ممکن است تا همیشه از پرواز خودداری نمایند و از این کار وحشت داشته باشند.
در این مواقع، برای پیشرفت اعتماد به نفس پرنده بهتر است همیشه در قفس باز باشد و یا پرنده از قفس بیرون باشد، تا خود به خود بر اثر دیدن فضای آزاد تحریک به پرواز گردد.
هم چنین برای طوطی های جوان و کم تجربه، قفس های بسیار بزرگ و نامناسب برای حرکت می تواند باعث افتادن های مکرر پرنده از بالای قفس گردد، و این کار نیز موجب آسیب پذیری بالا و ترس پرنده از فعالیت های گوناگون می گردد.
بسیاری از طوطی ها از هیچ چیزی ترس ندارند؛ حتی از مقابله با پرندگان بزرگ جثه برای دفاع از قلمرو خودشان نیز نمی ترسند. اما برخی از پرندگان تقریبا از هر چیزی می ترسند،
حتی عبور سایه از روی دیوار باعث وحشت آنها می گردد. در محیط خانگی و اسارت، طوطی ها اغلب با گاز گرفتن، کندن پر، تغییر حالت پرها و کوبیدن خود به قفس ترس خود را نشان می دهند.
همانطور که ذکر شد، بروز این بیماری در توله ها همراه با اسهال و قرمزی مقعد رخ می دهد، اما به طور معمول این عارضه توسط صاحبان تشخیص داده نمی شود، زیرا در زمان اسهال سگ ماده به تمیز کردن مقعد توله اسرار می ورزد و لیس زدن مداوم مادر موجب قرمزی مقعد توله ها و گمراهی صاحب می گردد.
در مراحل اولیه ی این بیماری، مدفوع توله ها زرد رنگ و بوی ترشیدگی شدید می دهد. و در مراحل پیشرفته ی سندرم شیر سمی، در اثر ترشح صفراوی، اسهال در توله ها شدیدتر شده و برنگ سبز ظاهر می گردد. بوی متعفی داشته و نشان از بالا بودن PH و عدم جذب لاکتوز و همچنین هماتوژن پروتئین یا اسهال نکروز می باشد.
می توان در صورت ایجاد ورم و یا واژنیت، مسمومیت هماتوژن را به سندرم شیر سمی در ارتباط دانست. در سندرم شیر سمی اسهال طبیعی وجود ندارد بلکه در این عارضه، اسهال حالتی پیشرفته و شدید داشته و به همین علت باید از مصرف شیر جلوگیری گردد.
علل به وجود آمد سندرم شیر سمی، همراهی عفونت ژنی شیر با عفونت سر ک ها و یا تورم حاد ی همراه با استرپتوکوکی (که معمولا عفونت های استرپتوکوکی با تورم مزمن ها (colibacillary) همراه می باشد) است.
افزایش سطح آلودگی های باکتریایی در شیر سگ ماده یکی از اصلی ترین علل سندم شیر سمی است که به دلیل ورود مواد سمی از طریق خون به شیر مادر می باشد و معمولا پس از زایمان و همراه با تورم است.
گاز خشن گربه بسیار دردناکه و میتونه منجر به خونریزی و عفونت بشه. وقتی گربه ای بخاطر خشونت گاز میگیره دلیلش معمولا اینه که ترسیده یا میخواد قدرت خودش رو نشون بده.
این نوع گازها میتونن در طول بازی کردن های خیلی جدی و خشن، خشونت به دلیل قلمرو طلبی، یا به دلیل خاطره بدی که گربه در طول ماه های اولیه زندگی اش داشته هم اتفاق بیفتن. علت اصلی گاز های خشن، بازی کردن بیش از حد جدی گربه با صاحبشه که منجر به گاز خشونت آمیز میشه.
گاز محبت آمیز گربه ها یکی از راه هایی هستن که گربه برای ارتباط برقرار کردن با صاحبش ازش استفاده میکنه و وقتی اتفاق میفتن که گربه بیش از حد تحریک هیجانی شده یا بیش از حد با صاحبش احساس نزدیکی میکنه و دوست داره کمی برای خودش فضا داشته باشه.
این نوع گاز آرومه و معمولا منجر به خونریزی و پاره شدن پوست نمیشه.
زمان های بازی مشخص و منظمی رو برای گربه درنظر بگیر
اگر بچه گربه حوصله اش سررفته و داره تلاش میکنه توجه شما رو به خودش جلب کنه، ممکنه شروع کنه به گاز گرفتن یا چنگ زدن بهتون تا شما رو وادار کنه یه واکنشی نشون بدین. درست مثل رفتاری که با گربه های دیگه انجام میده.
اگر گربه انتظار داشته باشه که در مواقع معینی از روز باهاش بازی کنیم، کمتر سراغ دست و پای ما میره. بازی کردن مداوم با گربه در طول روز و سر ساعت های مشخص باعث میشه انرژی اضافی بچه گربه هم تخلیه بشه.
پاسخ به این سوال ساده است. همه حیوانات خانگی به خصوص سگ و گربه ها رو باید حداقل سالی بار پیش دامپزشک برد تا ویزیت و چکاپ بشن. سگ و گربه هایی که واکسینه هستن، سالی ۱ بار نیاز دارن که واکسن هاشون تکرار بشه. این ها کارهایه که لازمه برای پیشگیری از بیمار شدن حیوان خانگی تون انجام بدین.
جدا از این موارد، در صورتی که تغییری جدی در وضعیت عمومی حیوان مشاهده کردین (به خصوص نشانه های زیر)، سریعا پیش دامپزشک ببرینش.
نشانه هایی که با دیدنشون به دامپزشک مراجعه کرد
بی حالی و بی اشتهایی بیش از ۱ روز
اسهال و استفراغ ادامه دار (بیش از ۱ بار) یا حاوی خون
سرفه، تغییر در نحوه تنفس یا باز نگه داشتن دهان
هرگونه تغییر غیرعادی در پوست، چشم، گوش و سایر اندام های بدن
علائم رفتاری غیر عادی مانند کج نگه داشتن سر، چرخیدن دور خود، لیسیدن بیش از معمول یک ناحیه از بدن، تلاش برای ادرار یا مدفوع و
هرگونه تغییر در نحوه راه رفتن یا نشستن حیوان
برخلاف سگها، گربهها حیواناتی نیستند که به رفتار دوستانه با انسان معروف باشند. آنها برای شما ناز میکنند و میتوانند محبت و عشقشان را در یک چشم به هم زدن از شما دریغ کنند و بروز ندهند. اما در عوض این بیمحلی کردن گربه ، به دست آوردن محبت و توجه مجدد او میتواند یکی از لذت بخشترین تجربههای گربه داشتن باشد.
علت واقعی بیمحلی کردن گربه چیست؟
به این دلیل که گربهها به روابط اجتماعی متعهد نیستند. یعنی به راحتی میتوانند تعاملهای اجتماعی را نادیده بگیرند. هر گربهای متفاوت است و برخی از آنان تمایل بیشتری به ارتباط برقرار کردن با انسانها دارند، ولی اصولا به نگهداشتن روابط اجتماعی در زندگیشان مقید نیستند.
از آنجاییکه، ما انسانها متعهد به روابط اجتماعی هستیم، میخواهیم با بچهگربههایمان در تعامل باشیم و به آنها عشق، محبت، توجه و تشویقی بدهیم.
آیا گربهام متوجه منظور من میشود؟
قطعا میتواند. گربهها گونههای بسیار هوشمندی هستند که با آموزش صحیح نه تنها به اسم خودشان، بلکه به دستورات اساسی شما نیز پاسخ میدهند.
به علاوه خیلی از گربهها به صحبتهای کلامی صاحبشان نیز پاسخ میدهند. گربهها حداقل یک مدل صدای خاص فقط برای ارتباط برقرارکردن با انسانها دارند. بنابراین نه تنها شما را درک میکنند، بلکه با شما صحبت هم میکنند. هرچند بچهگربهها میومیو کردن را به منظورهای زیادی استفاده میکنند، اما گربههای بزرگسال فقط برای ارتباط برقرار کردن با انسانها میومیو میکنند.
برخلاف سگها، اگرگربهها علاقهای به آنچه شما میگویید نداشته باشند نیازی به پاسخ دادن نمیبینند. سادهترین راه برای کنار آمدن با گربهتان درک همین مطلب است.
همانطور که مصرف یکجا و زیاد سیر برای حیوانات خانگی خطرناک است، خوردن مقادیر کوچک آن در طول زمان هم میتواند مسمومیت با سیر در حیوانات خانگی را در پی داشته باشد. صاحبان سگهایی که اعتقاد دارند سیر به دورکردن کک کمک میکند مراقب باشند. براساس مطالعاتی که کارشناسان روی این نظریه انجام دادهاند وجود سیر برای دور کردن کک بیفایده است. کارشناسان حتی استفاده از سیر را در کنار دیگر روشهای سنتی هم توصیه نمیکنند. زیرا معتقدند این مسئله نه تنها مسمومیت با سیر در حیوانات خانگی را به همراه دارد، بلکه آنها را در معرض بیماریهای خطرناکی مثل لایم (Lyme) که توسط نیش خانواده کنهها منتقل میشود قرار میدهد.
اگر خودتان از مکملهای سیر استفاده میکنید مراقب حیوانات خانگی کنجکاوتان باشید. آمارها نشان میدهند که چندین سگ و گربه قرصهای سیری که در خانه رها شده بودند را خوردهاند و مسموم شدهاند و برخی از آنها نیز به درمان کم خونی شدید نیاز پیدا کردهاند.
همیشه سیر، پیاز و پیازچه و تمام غذاهای مشابه آن را از دسترس حیوانتان دور نگه دارید.
وقتی قصد دارید غذای جدید یا مکملی برای حیوانتان بگیرید، بهترین کار م با دامپزشکتان است.
توضیحات :
کم خونی همولیتیک :
کم خونی همولیتیک در حیوانات به شرایطی اطلاق میشود که با کمبود گلبول های قرمز روبرو هستیم، چه این کمبود بر اثر عدم تولید به اندازه کافی گلبول های قرمز جدید توسط بدن برای جایگزینی گلبولهای قدیمی باشد و چه بدن، خودش آنها را از بین ببرد. گلبولهای قرمز حاوی هموگلوبین هستند که اکسیژن را از طریق خون به بافتهای مختلف بدن منتقل می کتند.
کم خونی اجسام هاینز :
کم خونی اجسام هاینز ( Heinz body anemia) نوعی کمخونی است که به دلیل مصرف پیاز، ویتامین K3، نفتالین، پروپیلن گلیکول، بنزوکائین، متیلن بلو، مس، روی، فنیل هیدرازین و استامینوفن ایجاد میشود. مصرف پیازهای پخته، پخته نشده یا کم آب شایعترین دلیل این نوع کمخونی در حیوانات است.
متاموگلوبینمی :
متاموگلوبینمی ( Methemoglobinemia ) در حیوانات، زمانی رخ میدهد که خون به جای این که رنگ قرمزی که غنی از اکسیژن طبیعی است را داشته باشد قهوهای میشود. این بیماری میتواند نتیجه اختلال ژنتیکی باشد یا ممکن است حیوان قبلا در معرض برخی عوامل شیمیایی قرار گرفته باشد.
لایم :
لایم (Lyme)، یک بیماری باکتریایی است که می تواند توسط گونه های خاصی از کنه ها به انسان، سگ و حیوانات دیگر منتقل میشود. این باکتری درون بدن کنه وجود دارد و توسط گاز کنه وارد جریان خون انسان یا حیوانات میشود.
بسیاری از مردم سیر را درمان کاملی برای پیشگیری از بیماریهای قلبی، کلسترول بالا، فشارخون بالا، دورکردن ککها و حتی انواع خاص سرطانها میدانند. اما این مزایای بالقوه دارویی سیر، روی حیوانات خانگی تاثیری ندارد. درواقع مصرف بیش از یک دوز معین، مسمومیت با سیر در حیوانات خانگی را در پی دارد و اگر به موقع درمان نشود منجر به مرگ خواهد شد.
سیر گونهای از خانواده آلیوم است. خانواده آلیوم شامل پیاز، موسیر، ترهفرنگی و پیازچه میباشد. سیر هم مانند دیگر اعضاء خانواده آلیوم شامل ترکیباتی بنام سولفیدها و تیوسولفاتهاست که برای سگها و گربهها سمی هستند. خوردن سیر باعث کم خونی همولیتیک (hemolytic anemia) نوعی کم خونی ناشی از تخریب گلبولهای قرمز، کمخونی اجسام هاینز(Heinz body anemia) شرایطی که گلبولهای قرمز خون از بین میروند و متموگلوبینمی (methemoglobinemia) که در آن سطح هموگلوبین خون از حد نرمال بیشتر میشود میگردد. اساسا ترکیبات درون سیر باعث میشوند گلبولهای قرمز خون در بدن سگ ضعیف و شکننده شوند.
سیر تقریبا 5 برابر پیاز سمی است. براساس تحقیقات انجام شده مصرف 5 گرم در هر کیلوگرم بدن گربه یا 15 تا 30 گرم در هر کیلوگرم بدن سگ میتواند به گلبولهای قرمز آسیب بزند. طبق این مطالعات مسمومیت با پیاز همواره در حیواناتی که بیشتر از نیم درصد وزن بدنشان پیاز را یکجا مصرف کردهاند، مشاهده شده است.
از آنجا که میزان ترکیبات موجود در سیر از پیاز بیشتر است مصرف مقدار کمی از آن حتی به اندازه یک حبه سیر نیز میتواند سگهای کوچک یا گربهها را مسموم کند. توجه داشته باشید که بسته به وزن، نژاد و تاریخچه بیماری حیوانات خانگی، سطح مسمویت با سیر خورده شده میتواند متفاوت باشد.
در حالت کلی نمی توان گفت که هیچ عوارضی ندارند
در همه واکسن ها ممکن است عوارضی در بدن بچه گربه و حیوان شما ایجاد کند.
عوارض ممکن است ضعیف یا شدید باشند
دامپزشک حیوان شما باید قبل از هر گونه عملی حیوان خانگی شما را معاینه کند
و از سلامت عمومی بچه گربه مطمین شود
و در صورت وجود تب ، ضعف و ناتوانی و مصرف برخی قرص ها از زدن واکسن باید جلوگیری کند.
الف) عوارض خفیف واکسن زدن گربه
عوارض ضعیف زمان واکسن زدن بچه گربه که خیلی هم شایع تر هستند
شامل موارد زیر است:
ناراحتی و درد در محل تزریق
بی اشتها شدن
ایجاد تب ملایم
ناراحتی و درد در مفاصل
ایجاد تورم بدون درد
تب کمی شدید تر که معمولا
بعد از یک تا سه هفته از واکسن زدن توله گربه شروع می شود.
این عوارض گفته شده همگی موقت بوده و بیش از چند روز دوام نخواهند داشت.
ب) عوارض شدید واکسن زدن گربه
خیلی کم ممکن است رخ دهد این عوارض شامل:
شوک آلرژیک شدید: که معمولا چند دقیقه تا چند ساعت بعد از زمان واکسن زدن بچه گربه ایجاد می شود.
که همراه با استفراغ ، رنگ پریدگی مخاط و اسهال است.
ایجاد تومر پوستی: این تومر پوستی که معمولا بد خیم است
میتواند بعد از واکسن زدن تا هفته ها و حتی ماه ها ایجاد شود و باقی بماند.
توجه داشته باشید زمان و نظم واکسیناسیون گربه باید منظم باشد
و اکیدا توصیه میکینم برنامه واکسیناسیون بچه گربه را با اطلاع و هماهنگی های دامپزشک انجام دهید.
چرا که دامپزشک از بیماری های رایج محل زندگی حیوان شما مطلع است
و واکسن های مورد نیاز را برای بچه گربه شما تجویز خواهد کرد.
جدول واکسیناسیون گربه
۲ ماهگی : اولین مقدار از واکسن سه گانه یا چهارگانه
۲٫۵ ماهگی: دوز اول واکسن لوسمی بچه گربه
۳ ماهگی: تکرار واکسن سه گانه
۳٫۵ ماهگی: تکرار مجدد واکسن لوسمی
۴ ماهگی: اولین واکسن هاری بچه گربه
( بسته به پیشنهاد کارخانه سازنده واکسن ممکن است این زمانی کمی متفاوت نیز باشد).
اما سالیانه: هر سال باید با نظارت دامپزشک واکسن های لوسمی ، هاری و سه گانه زده شوند.
اگر گربه از خانه خارج میشود خیلی مهم است
تا واکسن ها طبق برنامه هر سال اجرا شوند.
زمان واکسن زدن بچه گربه را جدی بگیرید
تا خدایی نکرده موجب اتفاق جبران نشدنی نشود.
واکسن لوسمی برای بچه گربه ها مهم و حیاتی است
در صورتی که زده نشود حتی ممکن است منجر به مرگ حیوان شود.
گربهها به طور دائم خود را به اندازۀ کافی تمیز میکنند و این موضوع بخشی از زندگی روزانۀ آنهاست. اگر شما دو بچه گربه از یک مادر را به خانه بیاورید، آنها تا آخر عمر یکدیگر را نیز تمیز خواهند کرد و به این ترتیب تمیزیشان را دوبرابر میکنند.
اگر برایتان عجیب است که چرا یک گربه باید نیاز به حمام کردن داشته باشد؟ باید بگوییم بعضی از گربهها علیرغم داشتن غریزۀ تمیز کردن خود، بهترین بهداشت را برای خودشان انجام نمیدهند. در نتیجه ممکن است با پوشش چرب یا چسبندۀ این گربهها مواجه شوید. همچنین گربههایی که دارای اضافه وزن هستند، تنها میتوانند آن قسمت از بدنشان را تمیز کنند که میتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. نیمۀ پشت پوشش گربههای دارای اضافه وزن اغلب گره خورده و نمدی میشود و احتمال پوسته پوسته شدن و عفونت پوستشان بالا میرود. بنابراین گربههایی که به طور موثر خود را تمیز نمیکنند یا نمیتوانند تمیز کنند، نیاز به حمام کردن دارند.
بسته به عادت گربه در تمیز کردن مستقل خود، نیاز به تمیز کردن اضافهتر از هر حیوان تا حیوان دیگر متفاوت است. با این حال، برخی از گربه ها در برخی از کارهای مربوط به اصلاح و تمیز کردن خود، نیاز به کمک کمی دارند. در این صورت، به نیازهای فردی حیوان خانگی خود، از قبیل کوتاه کردن ناخن، تمیز کردن گوش، مسواک زدن و تمیز کردن پوشش بدن، بازکردن گرههای مویشان (در صورت مناسب بودن نوع موهای گربه) توجه کنید.
همانطور که بسیاری از صاحبان حیواناتخانگی میدانند، برخی از گربهها در هنگام حمام بسیار مضطرب و یا حتی دارای حالت تهاجمی میشوند. از سوی دیگر، بعضی از گربهها آراستنهای معمول روزمره را آسان میگیرند. بسیاری از گربه ها، مخصوصا آنهاییکه دارای موهای کوتاه هستند، خود را خوب تمیز میکنند و به ندرت به حمام نیاز دارند. با این حال، حمام مناسب هر زمان که شما می خواهید دوستان گربهایتان بوی تمیزی و تازگی بدهند میتواند انجام شود.
تعداد دفعات حمام کردن گربه ، بستگی به طول و نوع موهای پوشش بدن گربه، رفتار تمیز کردن خود، سطح فعالیت، محیط زیست و سلامت کلی دارد، حمام کمتر برای گربه ها با سلامت خوب و حمام مکرر برای گربه ها با مسائل سلامت خاص مناسب است. صاحبان حیوانات نیز باید آگاه باشند که حمام بیش از حد و یا استفاده از محصولات ناملایم و یا خشک کننده، منجر به گره خوردن (نمدی شدن) پوشش بدن گربه و خشکی و پوسته پوسته شدن و گاهی خارش پوست آن میشود.
یکی از بیماری های شایعی که از طریق حیوان خانگی مثل گربه به انسان ها منتقل می شود؛ توکسوپلاسموز است. این بیماری با بزرگ شدن غدد لنفاوی و تب بروز می کند. انگل توکسوپلاسما در بدن انسان مشکل چندانی ایجاد نمی کند ولی اگر در دوران بارداری بروز کند، باعث ناهنجاری های جنینی خواهدشد.
این انگل هیچ وقت از بدن خارج نمی شود و در افرادی که به دلایلی دچار نقص سیستم ایمنی می شوند، فعالیت خود را از سر می گیرد و ممکن است حتی باعث ایجاد توده ای در مغز شود. 90 درصد از مردم کشور ما در 30 سالگی انگل توکسوپلاسموز دارند.
گربه بیماری دیگری به نام خراش گربه نیز ایجاد می کند که در اثر چنگ زدن باعث عفونت منطقه و بزرگی غدد لنفاوی می شود.
علایم بیماری گربه عبارتنداز:
معمولاً بدون علامت (90%-80% بیماران)
♦ تب
♦ تورم غدد لنفاوی
♦ خستگی
♦ درد عضلانی
♦ گلودرد
♦ رتینیت (التهاب شبکیه)
♦ بثور (گاهی)
آلرژی های فصلی زمانی رخ میدهد که پرنده نسبت به گرده افشانی گل ها و برخیاز درختان حساسیت نشان بدهد. نوع دیگری از حساسیت که البة فصلی نیست،
مربوط به زمانی میشود که پرنده های متعلق به آمریکای مرکزی و جنوبی در مجاورتپرنده های متعلق به آسیا، استرالیا و… که گرد و غبار بیشتری از خود تولید می کنند قرارگیرند و بهترین کار اینست که پرنده هایی از نژاد های مختلف را در اتاق های جداگانه ای
نگهداری کنیم. آلرژی های غذایی نیز نوع دیگری از حساسیت ها هستند که البة به نظرمیرسد که باز هم از نوع فصلی هم باشند.
درباره این سایت